Κάθε χρόνο, στις 19 Μαΐου, στεκόμαστε με ευλάβεια και ταπεινότητα απέναντι στην Ιστορία. Τιμούμε τη μνήμη των 353.000 Ποντίων Ελλήνων που σφαγιάστηκαν, εκτοπίστηκαν και εξολοθρεύτηκαν από το κεμαλικό καθεστώς, κατά τα έτη 1914–1923, στο πλαίσιο ενός οργανωμένου σχεδίου εξόντωσης του χριστιανικού πληθυσμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η Ποντιακή Γενοκτονία δεν είναι μόνο μια τραγωδία του παρελθόντος — είναι ένα ανοιχτό τραύμα στη συλλογική συνείδηση του Ελληνισμού. Μια κραυγή δικαίωσης που παραμένει ζωντανή όσο δεν έρχεται η αναγνώριση και η αποκατάσταση της αλήθειας από τη διεθνή κοινότητα.
Οι Πόντιοι, ένας λαός εργατικός, πολιτισμένος, φιλήσυχος και βαθιά ριζωμένος στην ιστορία και τις αξίες του Ελληνισμού, κατοικούσαν επί χιλιάδες χρόνια στις ακτές του Εύξεινου Πόντου. Οι ελληνικές πόλεις του Πόντου —η Τραπεζούντα, η Σινώπη, η Κερασούντα, η Αμισός, η Οινόη και τόσες άλλες— αποτελούσαν φάρους πολιτισμού, παιδείας και πνευματικότητας. Εκεί όπου ο ελληνικός λόγος συναντούσε την Ορθοδοξία και η μουσική, η λύρα και η παράδοση μεταδίδονταν από γενιά σε γενιά.
Όμως ο 20ός αιώνας επεφύλασσε έναν ανείπωτο όλεθρο:
Εκτοπίσεις, πορείες θανάτου στα βάθη της Ανατολίας, καταναγκαστικά τάγματα εργασίας (τα περιβόητα "αμελέ ταμπουρού"), βιασμοί, εκτελέσεις και αφανισμός ολόκληρων χωριών. Μάνες έσκαβαν με τα νύχια για να θάψουν τα παιδιά τους. Πατέρες χάνονταν στα βουνά, αρνούμενοι να εγκαταλείψουν την πατρίδα. Και όσοι επέζησαν, ήρθαν πρόσφυγες στην Ελλάδα – όχι ως ικέτες, αλλά ως φορείς ζωής, μνήμης και πολιτισμού.
Η Ένωση Ποντίων Βριλησσίων «Οι Τραντέλληνες», ως ζωντανό κύτταρο του Ποντιακού Ελληνισμού, δεν επιτρέπει τη σιωπή. Δεν ξεχνά. Δεν επαναπαύεται.
Με τη φωνή μας, με τις εκδηλώσεις μας, με την αγωνία και το μεράκι των μελών μας, συνεχίζουμε τον αγώνα για την ιστορική αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας.
"Κατόπιν εισήγησης του τότε Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, η Βουλή των Ελλήνων το 1994 αναγνώρισε επισήμως τη Γενοκτονία των Ποντίων και όρισε την 19η Μαΐου ως «Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στο Πόντο»".
Η ημέρα αυτή δεν είναι απλώς επετειακή· είναι ιερή υπόμνηση ιστορικής ευθύνης.
Τιμούμε όχι μόνο τους νεκρούς μας, αλλά και τους επιζώντες και τους απογόνους τους, που μέσα στη φτώχεια και τον πόνο ξαναέχτισαν τις ζωές τους στην Ελλάδα. Ανέστησαν εκ νέου τον Πόντο σε γειτονιές, σε συνοικισμούς, σε λαϊκές αγορές, σε μουσικές βραδιές, σε εκκλησίες και σχολεία.
Η μνήμη δεν είναι παρελθόν. Είναι ευθύνη. Είναι φως.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, οφείλουμε να διατηρήσουμε ζωντανή τη φλόγα της Ιστορίας. Να μάθουν τα παιδιά μας όχι μόνο τι έγινε, αλλά ποιοι είμαστε. Να κρατήσουμε τη διάλεκτο, τη μουσική, τις φορεσιές, τα τραγούδια και τα ήθη μας. Να συνεχίσουμε να λεγόμαστε "Τραντέλληνες", δηλαδή αλύγιστοι, υπερήφανοι, ανυπότακτοι.
Σε μια εποχή που η λήθη καραδοκεί και η παραχάραξη της ιστορίας επιχειρείται από διάφορες πλευρές, εμείς αντιστεκόμαστε με τα ισχυρότερα όπλα: τη γνώση, τη μνήμη και την αλήθεια.
Δεν ξεχνούμε – Δεν σιωπούμε – Δεν σταματάμε.
Γιατί ο Πόντος ζει, όπου υπάρχουν Έλληνες που θυμούνται.
Με τιμή και σεβασμό
Επιμέλεια κειμένου: Δημήτρης Γκιουρτζίδης, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ποντίων Βριλησσίων "Οι Τραντέλληνες"
